Compagnie Käfig

Vertikal

18 i 19 lutego 

godz. 19:00

Centrum Kongresowe ICE Kraków – Sala Teatralna S2

ul. Marii Konopnickiej 17

Czas trwania: 70 minut

Artistic direction and choreography/ kierownictwo artystyczne i choreografia Mourad Merzouki
Music design/ projekt muzyki Armand Amar
Aerial stage design/ projekt przestrzeni do działań w powietrzu Fabrice Guillot / Compagnie Retouramont

Assistant to the choreographer/ asystent choreografa Marjorie Hannoteaux
Lighting design/ projekt świateł Yoann Tivoli, assisted by/ asystent Nicolas Faucheux
Stage design/ projekt sceny Benjamin Lebreton
Costume design/ projekty kostiumów Pascale Robin, assisted by Gwendoline Grandjean
Apparatus set up/ montaż aparatury Yves Fauchon
Aerial training/ trening działań w powietrzu Isabelle Pinon

Artists/  Wykonawcy Francisca Alvarez, Rémi Autechaud, Kader Belmoktar, Sabri Colin, Nathalie Fauquette, Pauline Journé, Vincent Lafif, Maud Payen / Alba Faivre, Manon Payet, Teddy Verardo

Additional music credits/ dodatkowy wkład do muzyki Isabel Sörling, vocals/ wokal – Sarah Nemtanu, violin/ skrzypce – Grégoire Korniluk, cello/ wiolonczela – Julien Carton, piano/ fortepian – Armand Amar, percussions/ instrumenty perkusyjne – Anne-Sophie Versnaeyen, viola, orchestrations/ aranżacje na orkiestrę – Vincent Joinville assisted by/ współpraca Jérémy Gaucher, recording, mixing, sound design/ nagrania, miksowanie, projektowanie dźwięku

Za pomocą urządzeń zaprojektowanych przez zespół Retouramont, specjalizujący się w technikach tańca w powietrzu, choreograf Mourad Merzouki opuszcza ziemię i bawi się grawitacją. Jego nowa produkcja konfrontuje taniec hip-hopowy, który jest bardzo mocno oparty na kontakcie z podłożem, z działaniami w pionie. Tancerze poruszają się w powietrzu, skaczą, wspinają się i fruwają, wnosząc do arsenału środków tańca hip-hop nieważkość i poezję. W ten sposób, zaburzając nasze punkty odniesienia, Merzouki kontynuuje proces przełamywania barier gatunkowych.

ZAŁOŻENIA ARTYSTYCZNE

W tym nowym przedsięwzięciu pragnę się zbliżyć do nowej przestrzeni, jaką jest działanie w pionie. Wykorzystując urządzenia zaprojektowane przez Compagnie Retouramont i Benjamina Lebretona, w towarzystwie dziesięciu tancerzy skonfrontuję się ze środowiskiem, w którym ruch współgra z grawitacją.

W całym okresie mojej twórczości nieustannie starałem się odkrywać to, co było dla mnie nieznane, czy to w muzyce klasycznej, sztuce cyfrowej, tańcu współczesnym… To także chęć powrotu do tego, co materialne, fizyczne, po eksploracji trzeciego wymiaru w spektaklu Pixel.

Wszystko wydaje się realne, zarówno spadanie, jak i wznoszenie się. Połączenie z podłożem, tak istotne dla tancerza hip-hopu, zostanie zachwiane. Toczyć się będą gry kontaktu między wykonawcami: tancerze będą mogli być albo bazą i nosicielem, albo przeciwnie – akrobatą, marionetką animowaną przeciwwagą partnerów stojących na scenie.

 

Ta nowa „powierzchnia” tańca pozwoli mi zakwestionować pojęcie przestrzeni scenicznej – jak zawłaszczyć powietrze poprzez taniec? – poprzez relację pomiędzy osobami na scenie, oczywistą tutaj poprzez pojęcie ogniwa – drucianej liny, która podtrzymuje ciało.

W tych poszukiwaniach pojawią się nowe zbieżne linie. Urządzenia wykorzystywane w tańcu wertykalnym przynoszą nowe doznania, formę lekkości, poczucie latania, iluzji.

Moją inspiracją w tworzeniu tego dzieła będzie narysowanie na nowo palety gry oraz zaburzenie naszych punktów odniesienia przy zachowaniu języka tańca w stylu hip-hop.

Nadal będę odkrywał relacje między tańcem a muzyką Armanda Amara, w której różne światy łączą się z nieskończoną poezją.

Scenografia i oświetlenie będą wspierać tworzenie dialogu i harmonizować te połączenia.

Myślę o tym nowym dziele jako o hybrydyzacji i odwróceniu kodów tanecznych, aż do głębi, z zachowaniem równowagi!

– Mourad Merzouki

"Genialnie pomysłowe zastosowanie techniki tańca hip-hop".

New York Times

"Tancerze wznoszą się w powietrze, uwolnieni - na chwilę - od grawitacji".

Euronews